I brought you daffodils in a pretty string...

Στίχοι από το τραγούδι "Another Love" από τον Tom Odell και συνεχίζει:

"...I wanna cry and I wanna love

But all my tears have been used up

On another love, another love..."

Σαν πολλά δακρύβρεχτα τραγούδια, ταινίες, ποιήματα, και πόσα άλλα δημιουργήματα μας εμπνέουν και μας κατακλύζουν καθημερινά...

Να μην πούμε για την ταινία "The notebook" (2004) με τον Ryan Gosling πρωταγωνιστή (μαζί με Rachel McAdams), που σχεδόν όλος ο γυναικείος (?) πληθυσμός έκλαψε μαζί και αναδείχθηκε στη μοντέρνα εκδοχή του παραμυθιού με εναλλακτικό πρίγκηπα...Δεν ταυτίστηκα με αυτήν, αν και ομολογώ ότι έκλαψα, αλλά για πολλές όμοιες και λιγότερο καλές έχω κλάψει. Είμαι αθεράπευτα ρομαντική, μάλλον, τι να κάνουμε;

Μιλώντας για ημερολόγια, ημερομηνίες, ημερολογιακά ταιριάσματα βάσει ζωδίων, συμβάσεις λίγο πολύ που έχουμε τελικά αποδεχθεί όμως ας δούμε ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς ή περίπου έτσι... Συνεχίζοντας τις αναφορές πάλι στο βιβλίο του Δ. Σιμόπουλου "Ο ουρανός της Ελλάδας" αναφέρει σχετικά τα εξής: "Οι ζωδιακοί δηλαδή αστερισμοί μπροστά από τους οποίους περνάει ο Ήλιος στη διάρκεια του χρόνου είναι 13, είτε μας αρέσει είτε όχι. Και οι ζωδιακοί αστερισμοί δεν είναι παρά και αυτοί ένα ανθρώπινο σημείο αναφοράς για να μπορούμε να συνεννοούμαστε μεταξύ μας. Ούτε τα ημερολόγια λοιπόν ούτε τα ζώδια είναι κάτι το "ιερό και όσιο", αλλά απλούστατα ανθρώπινες επινοήσεις.

Επειδή τα γεγονότα αυτά είναι σήμερα αυταπόδεικτα, οι ίδιοι οι αστρολόγοι, για να δικαιολογήσουν κάπως τα κραυγαλέα αυτά λάθη τους, αναιρούν αυτή τη βάση των "προφητειών" τους κάνοντας χρήση δύο αυθαίρετων υποθέσεων. Πρώτα απ' όλα χωρίζουν τον ζωδιακό κύκλο σε 12 ίσα τμήματα, όπως έκαναν οι αρχαίοι, ενώ ξέρουμε ότι δεν είναι ίσα, και δεύτερον αποκόπτουν τη θέση του Ηλίου μπροστά από τους πραγματικούς ζωδιακούς αστερισμούς, λέγοντας ότι αναφέρονται σε ένα φανταστικό κατασκεύασμα δικής τους επινόησης, που είναι άσχετο με τους ζωδιακούς αστερισμούς, και το οποίο ονομάζουν "ζωδιακούς οίκους..."

Ο καθένας με κάποιο κριτήριο κάνει τις επιλογές του και φυσικά είναι και εκείνος που θα χρεωθεί τις συνέπειες. Οπότε μη βαυκαλιζόμαστε ότι τη ζωή μας  την ορίζουν τα άστρα αλλά σχετικά αναφέρει ο κ. Σιμόπουλος:

"την επίδραση που υποτίθεται ότι έχουν τα άστρα στον άνθρωπο. Επίδραση, φυσικά, που είτε έτσι είτε αλλιώς δεν μπορεί να υπάρχει, γιατί τα άστρα βρίσκονται σε τόσο τεράστιες αποστάσεις, που ακόμα και οποιαδήποτε ακτινοβολία τους, ορατή ή αόρατη, είναι απειροελάχιστη και χρειάζεται δεκάδες, εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια για να φτάσει στη Γη μας.

Για να εξηγηθούμε καλύτερα: Αν υποθέσουμε ότι η Γη μας είχε το μέγεθος ενός καρυδιού, τότε ο μεγαλύτερος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος, ο Δίας, θα είχε το μέγεθος μιας μπάλας του μπάσκετ και στην πλησιέστερη απόσταση θα βρισκόταν 1.300 μέτρα μακριά. Σε αυτήν την απόσταση, λοιπόν, και με αυτά τα μεγέθη, καταλαβαίνετε ότι οποιαδήποτε επίδραση του Δία στη Γη θα μοιραζόταν με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην έπαιζε κανέναν απολύτως ρόλο αν κάποιος γεννήθηκε στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη ή στο Λονδίνο.

Και κάτι ακόμα που έχει σχέση με τα ονόματα των πλανητών. Σύμφωνα με τους αστρολόγους, ο κάθε πλανήτης έχει ιδιότητες ανάλογες του μυθολογικού θεού του οποίου φέρει το όνομα, όπως για παράδειγμα, η Αφροδίτη με τον έρωτα, ο Άρης με τον πόλεμο και ο Δίας με την αρχηγία. Το ίδιο ισχύει, σύμφωνα με τα λεγόμενα των αστρολόγων, και για τους τρεις τελευταίους πλανήτες: τον Ουρανό, τον Ποσειδώνα και τον Πλούτωνα. Το αστείο όμως της όλης αυτής υπόθεσης είναι το γεγονός ότι οι πλανήτες αυτοί πήραν τα ονόματά τους εντελώς τυχαία...

Ο Χέρσελ πρότεινε να δοθεί στον νέο πλανήτη το όνομα του Άγγλου βασιλιά Γεωργίου του Γ' , αλλά η διεθνής επιστημονική κοινότητα αντέδρασε στην ιδέα αυτή. Έτσι, ο νέος πλανήτης ονομάστηκε "Ουρανός", προς τιμής του αρχαίου Έλληνα θεού, ενώ το όνομα του Πλούτωνα προτάθηκε, μέσα από χιλιάδες άλλα ονόματα, από έναν νεαρό Άγγλο μαθητή ύστερα από διεθνή διαγωνισμό....

...τα προβλήματα που καθένας από εμάς έχει δεν λύνονται "διά μαγείας" ή με "από μηχανής θεούς" , γιατί απλούστατα τα άστρα, οι πλανήτες και τα ζώδια (12 ή 13 ή 24 ή ό,τι άλλο αριθμό θέλετε) δεν επηρεάζουν στο παραμικρό τη ζωή μας και τη μοίρα μας. "

Τώρα για το παραπάνω κέντημα μου, που μετρά ήδη διάρκεια 18 ετών και ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί πλήρως, ανήκει σε μια θεματική τριλογία που ξεκίνησα από φοιτήτρια και ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί. Υπάρχει ιστορία από πίσω και θεματική εξέλιξη αλλά δεν θα την αναλύσω τώρα γιατί νομίζω δε θα σας ενδιέφερε. Όπως και να έχει, είναι μια όμορφη ενασχόληση, ειδικά το καλοκαίρι στο χωριό όταν υπάρχει διαθέσιμος ελεύθερος χρόνος...

Και τώρα το σχετικό χειροποίημα φρέσκο, σημερινό:

Μια μέρα βροχερή,

Πήρε αγκαζέ την Κάιρα για βόλτα μαζί,

Τους πήρε η κατηφόρα, το απόβραδο,

Και νύχτωσε η μέρα σύντομα μες στη βροχή,

Ήθελε να της σφίξει το χέρι και 

να την πάρει μια αγκαλιά μεγάλη, δυνατή,

Γύρισε, την κοίταξε, αποζητούσε κάτι να της πει,

Ψιθύρισε στο αυτί της μια λέξη μαγική,

Σ' αγαπώ είπε και άλλαξε με μιας η μέρα αυτή,

Έφυγαν τα σύννεφα, η βροχή πλέον αχνή, βγήκε ήλιος δυνατός πολύ,

Η φύση όλη, η πλάση έσφυζε από ζωή, άνοιξη θες να 'ναι η εποχή αυτή,

Που όλα ανθίζουν, ευδοκιμούν και όλα πάλι αναγεννιούνται από την αρχή,

Τα χείλη χάζευε, άδραξε την ευκαιρία, και τελείωσε τη σκέψη του εκεί,

Ομολόγησαν πλέον ότι το για πάντα μαζί φαντάζει λίγο πια, πολύ....

Καλό φθινόπωρο πλέον!

Οι άνθρωποι δεν προσέχουν αν είναι χειμώνας ή καλοκαίρι, όταν είναι ευτυχισμένοι.

Άντον Τσέχωφ

Να είστε όλοι καλά με αισιοδοξία και χαρά!!