«Ξεχνάς αυτά που θέλεις να θυμηθείς και θυμάσαι όσα θέλεις να ξεχάσεις...»

Με αυτήν τη φράση από το  βιβλίο The Road, του Cormac McCarthy (2006)  ή το "Σήμερα οι άνθρωποι γνωρίζουν την τιμή των πάντων και την αξία του τίποτα" από το βιβλίο του Oscar Wilde (1890) -The Picture Of Dorian Gray, αφήνουμε τη χρονιά που πέρασε και υποδεχόμαστε στη συμβατικότητα του ημερολογιακού έτους την καινούργια χρονιά με το πολύ ωραίο διπλό της, 20! 

 

Πάει λίγος καιρός που δεν χειροτέχνησα και είπα να μην αναρτήσω και αντίστοιχα χειροποιήματα στο blog αλλά η φετινή χρονιά προμηνύεται παραγωγικότερη σε όλους τους τομείς και για όλους!

Σημασία δεν έχει η στιγμή, ο χρόνος, αλλά το να ζήσουμε πραγματικά όσο πιο κοντά μπορούμε όπως εμείς το επιθυμούμε. Καλή χρονιά με κάποια δημιουργήματα μου για μικρούς και μεγάλους και σας χαιρετώ με τις καλύτερες ευχές και το εξής χειροποίημα για ένα ευτυχισμένο 2020:

Να αγαπάς δυνατά,

Να μιλάς σιγανά,

Να παίζεις ζωηρά,

Να συμμετέχεις ενεργά,

Να διασκεδάζεις (πιο) συχνά,

Να σκορπάς αγκαλιές και φιλιά,

γιατί τι σου μένει τελικά?

Στο μυαλό ή/και στην καρδιά?

Σκέψεις αγνές σαν τα μικρά παιδιά,

μην αντιστέκεσαι καν στη φθορά,

σε συναντά τότε κάτι πολύ βαθιά,

σαν να ναι η πρώτη και η τελευταία φορά,

θυμήσου και την πρότερη σου Χαρά,

φύλαξε τη σαν θησαυρό σε θάλασσα πλατιά,

να μην τη βρει και τη χαλάσει η νυχτιά,

λένε "φύλαγε τα ρούχα σου, να έχεις τα μισά",

θα χρειαστείς βοήθεια, σιγουριά από χέρια τρυφερά,

να μη σε χαλάνε, να πορευτείτε στο μετά,

σε νερά καθάρια, ήρεμα και γαλανά...

Αν στο τέλος βρείτε άκρη σε όλα αυτά,

το μαζί είναι λίγο, το για πάντα μοιάζει μακρυά,

αλλά αξίζει το ένα βήμα πλάι-πλάι τη φορά!!

Ξεκάθαρα Αγάπη, σας εύχομαι, ΦΙΛΙΆ!