Από το τραγούδι της Miley Cyrus - Flowers που αναφέρεται στην απομυθοποιημένη επιλογή της για ανεξαρτησία από διαπροσωπικές ανθρώπινες σχέσεις με ελλιπείς αποχρώσεις. Αλλά όλα αυτά, περί ματαιότητας του έρωτα, είναι ασήμαντα μπροστά στην "προσγείωση" από τις αλλοτριωτικές συνθήκες της καθημερινότητας ή/και την ίδια τη φθαρτή ανθρώπινη ζωή.
Μόνος βέβαια κανείς και πώς άλλωστε θα του ήταν αρκετό για να ζήσει?
Αλλά και πάλι εξαρτάται από το επίπεδο και τον ορισμό της μοναξιάς που δίνει ο καθένας μας και κατά πόσο μας αρκεί να μην εκφράζουμε σε έναν άλλον τις ενδόμυχες σκέψεις και τα συναισθήματα μας.
Θέλεις μια "Μούσα" να σε συγ-κινεί, να αγαπάς, έστω και από μακρυά για να αντέχεις, να γράφεις, να ευαισθητοποιείσαι, να βιώνεις ...
Στο ρόλο της "Μούσας" η αναφορά ξεφεύγει από φυλετικές διακρίσεις, αλλά αφορά πρόσωπο γενικά αόριστο, αρσενικού ή θηλυκού γένους, για τον καθένα όμως αισθητικά ιδεατό και πολύ συγκεκριμένο...
Καθότι πλέον Άνοιξη, μεγαλύτερη η ζώνη φωτός, (πλημ-)μυρίζει όλη η φύση και γι' αυτό έχω αλήθεια κατά καιρούς υμνήσει και δημιουργήσει πολλά χειροποίηματα με θέμα τα λουλούδια!!
“Μπορείς να κόψεις όλα τα λουλούδια, αλλά δεν μπορείς να εμποδίσεις την Άνοιξη να` ρθει” Pablo Neruda
"Την Άνοιξη αν δεν τη βρεις, τη φτιάχνεις." Οδυσσέας Ελύτης
"Του έλεγα: «Το λουλούδι που αγαπάς δεν κινδυνεύει…
Θα ζωγραφίσω ένα φίμωτρο για το αρνί σου… Θα ζωγραφίσω μια πανοπλία για το λουλούδι σου. Θα…».
Δεν ήξερα ακριβώς τι έπρεπε να πω. Αισθανόμουν πολύ αδέξιος. Δεν ήξερα πώς να τον πλησιάσω,πού να τον συναντήσω… Είναι τόσο μυστήρια η χώρα των δακρύων!" Αντουάν Nτε Σαιντ Εξυπερύ, “Ο μικρός πρίγκιπας”
Και η αγαπημένη μου ποιήτρια, Κική Δημουλά, για να ¨πάρεις τα πάνω σου"...
"Βάζοντας τα λουλούδια στο νερό δεν μεριμνάς. Τους λες το πρώτο ψέμα να ονειρεύονται τα απελπίζεις."
και κλείνω με δικό της ποίημα πάλι, και σας εύχομαι ΚΑΛΗ ΠΑΣΧΑΛΙΑ!
|
| Eγώ λουλούδια δεν εκτρέφω στο μπαλκόνι μου. Bάσκανος μίμηση ολόγυρα με ξεραίνει. Έναν κάπως είρωνα, νεαρό πανσέ μου χάρισαν προχτές και σε αγάπη δεισιδαίμονα τον κρύβω. Tο ένα μάτι του λιλά με γρίλιες κίτρινες για να μην μπαίνει αδιακρισία άπλετη το άλλο μπλε με δέσιμο χρυσό ολόγυρα – ματόχαντρο, φυλαχτό της ανταπόκρισης. Aλλήθωρη ανταπόκριση θα πεις. Mα τι απ' όσα αγαπήσαμε μας κοίταζε ευθέως; Mε προσοχή ποτίζω στάλα στάλα γύρω γύρω μακριά από το πανκ έφηβο βλέμμα έχοντας σουρώσει τις κατεστημένες ρυτίδες μην πέσει χρόνος το νερό. Bγαίνοντας κι απόψε να ρυθμίσω της αλληγορίας τη ροή συνέλαβα τον ανθό σύντροφό μου δοσμένον σε παρατεινόμενο ακούραστα φιλί υπό νέας ωραιοτάτης πανσελήνου. Δι' απεσταλμένης αποστάσεως, θα πεις. Mα ποιο που μας συνέβη εγγύτατο φιλί ήταν αυτοπροσώπως. |
 |
| (από το Ήχος απομακρύνσεων, Ίκαρος 2001)
|
No comments:
Post a Comment