Thursday, January 30, 2020

Without you...The poetry within me is dead

"Χωρίς εσένα... η ποίηση μέσα μου είναι νεκρή" τελευταίοι στίχοι από το όμορφο τραγούδι "Gethsemane" του γνωστού συγκροτήματος Nightwish (κάτι λέγεται γι'  αυτό ενόψει της Eurovision 2020) και το βρήκα σχετικό με το κέντημα μου. Έτσι, για πρώτη φορά έφτιαξα ένα κόσμημα για το λαιμό με θεματολογία το τριαντάφυλλο (όπως το παραμύθι της Πεντάμορφης, το οποίο αναφέρει μεταξύ άλλων και το ανωτέρω τραγούδι).
 
Συνάδει λοιπόν με την ομορφιά, η ασχήμια όπως με το τριαντάφυλλο το αγκάθι, όπως με την αγάπη η αδιαφορία- η μη ανταπόκριση?
Πόσο πιο όμορφος θα ήταν ο κόσμος εάν τα συναισθήματα επέστρεφαν καθ' ομοίωση?
Να είμαστε ειλικρινείς μεν, αλλά όχι αφελείς ώστε να πιστεύουμε μόνο όσα φαίνονται. Αυτό μας "διδάσκει" το παραμύθι, πέρα από την ομορφιά που φαίνεται, να εκτιμούμε πολλαπλά αυτά που δεν είναι εμφανή. Βέβαια μας πληροφορούν για το αντίθετο:
 
"Στην αγάπη, ο σίγουρος τρόπος για να σε αγαπάει ο άλλος είναι να μην τον αγαπάς" - Φρανσουά ντε Λα Ροσφουκώ
 
"Όταν αγαπάς κινδυνεύεις να μην έχει ανταπόκριση η αγάπη σου. Δεν είναι κακό αυτό. Αγαπάς για να αγαπάς και όχι για να πάρεις ανταπόδοση- αυτό δεν είναι αγάπη. Όταν ελπίζεις κινδυνεύεις να πονέσεις. Και όταν δοκιμάζεις κινδυνεύεις να αποτύχεις. Κι όμως πρέπει να ρισκάρεις γιατί η μεγαλύτερη ατυχία στην ζωή σου είναι να μην ρισκάρεις ποτέ! "-
Απόφθεγμα του γνωστου και ως Dr. Love, Λεο Μπουσκαλια
 
"Η πραγματικότητα του άλλου δεν είναι αυτό που μας αποκαλύπτει, αλλά αυτά που αποκρύπτει. Γι' αυτό, αν θέλεις να τον κατανοήσεις, άκου όχι αυτά που λέει, αλλά μάλλον αυτά που δε λέει." -Khalil Gibran
 
"Τι είναι η αγάπη; Δεν είναι συμπόνια μήτε καλοσύνη. Στη συμπόνια είναι δύο, αυτός που πονάει κι αυτός που συμπονάει. Στην καλοσύνη είναι δύο, αυτός που δίνει κι αυτός που δέχεται. Μα στην αγάπη είναι ένας. Σμίγουν οι δύο και γίνονται ένα. Δεν ξεχωρίζουν. Το εγώ κι εσύ αφανίζονται. ΑΓΑΠΩ ΘΑ ΠΕΙ ΧΑΝΟΜΑΙ..."- Νίκος Καζαντζάκης
 
"Τηλεφωνούμε, για να μην επικοινωνούμε. Όσο πιο μεγάλος είναι ο λογαριασμός στο κινητό σου, τόσο πιο έρημο είναι το εγώ σου"- Φασουλής Στ.
 
"Αυτό που οι περισσότεροι ονομάζουν αγάπη, δεν είναι παρά αυτό που νιώθουν οι ερωτευμένοι. Δεν είναι κάτι που διάλεξαν ή κανόνισαν να τους συμβεί, όμως ήρθε, και φυσικά ήταν καλοδεχούμενο. Όμως όπως ήρθε, είναι σίγουρο ότι αργά ή γρήγορα, απότομα ή μη, θα εξασθενίσει, θα φθαρεί και θα χαθεί. Η πραγματική αγάπη όμως είναι αυτό που συμβαίνει ανάμεσα σε φίλους. Επειδή η θυσία για τον φίλο δεν γίνεται τυχαία, επειδή δεν είναι αποτέλεσμα ψυχοσωματικών διεργασιών αλλά αποτέλεσμα ελεύθερης θέλησης και αυταπάρνησης, είναι πανίσχυρη και άφθαρτη στο χρόνο. Ό,τι είναι αληθινό κρατάει για πάντα. Και το μόνο αληθινό που υπάρχει σ' αυτόν τον κόσμο και δεν είναι απ' αυτόν τον κόσμο είναι η αγάπη." Αρτινόπουλος Γιώργος

Λαμβάνουμε συνήθως την απάντηση, ότι κανείς δεν θα μας φερθεί όπως θα φερόμασταν εμείς σε αυτόν. Γι' αυτό τις περισσότερες φορές δεν καταννοούμε ενέργειες ανθρώπων (μηνύματα ή κλήσεις που δεν απαντώνται ποτέ) και μας γεννιούνται απορίες, αναζητούμε απαντήσεις σε συμπεριφορές που μας άφηνουν μία πικρία...
Αναφέρομαι  κυρίως σε δικούς μας ανθρώπους, που γνωρίζουμε σε μεγάλο βαθμό, και σε φίλους πιθανά όχι όμως σε αγάπες ανεκπλήρωτες. Άλλωστε πώς θα ήταν δυνατόν να γνωρίζουμε από πριν τις αντιδράσεις τους, γι' αυτές που είναι και θα μένουν ανεκπλήρωτες?
Σίγουρα όλοι δεν αντιδρούμε το ίδιο ακόμα και σε ίδιες καταστάσεις, γιατί κανένας δεν είναι ίδιος με τον άλλον. Η αποδοχή αυτής της διαπίστωσης μοιάζει ως μόνη λύση για να προχωρήσει κανείς.
Άλλα λέμε, άλλα κάνουμε, και άλλα εννοούμε, χαμένες αλήθειες καταθέτουμε ανάμεσα σε κρυμμένα κείμενα επικοινωνίας (λεκτικής, γραπτής, σωματικής) προσπαθώντας να αποκωδικοποιήσουμε τις προθέσεις του άλλου και πολλές φορές δεν γνωστοποιούμε ούτε εμείς εμφανώς τις δικές μας.
 
Όταν θέλεις έναν άνθρωπο στη ζωή σου το "λες" με κάθε πρόσφορο μέσο, το δείχνεις στην τελική. Αλλιώς αποδέχεσαι το γεγονός ότι  τα συναισθήματα (αγάπη, φροντίδα, ενδιαφέρον κλπ. ) δεν ανταποδίδονται ανεξάρτητα από τις όποιες προσδοκίες έπλασε το μυαλό μας. Τότε η σκέψη μας πάει παρακάτω...
Η ζωή δεν είναι δίκαιη αλλά αξίζει την κάθε στιγμή! μαζί με τους κατάλληλους...
 
Εμπνεόμενη από ένα άσμα, παραλλαγμένο σε χειροποίημα :
 
αν είχα μια, αν είχα δυο καρδιές εγώ,
στις έδινα, να μείνω πια χωρίς, εάν μπορώ,
μήπως καταφέρω ν' απαλλαχθώ απ' το κενό,
μα αν από τύχη γνώριζα της ψυχής σου το βυθό,
να είχα μια, να είχα δυο καρδιές εγώ,
να ήταν πλέον δυνατό, εσένα ν΄αγαπώ!
Να ζωγραφίσω ένα αστέρι στον ουρανό,
και στη γη το πιο όμορφο τριαντάφυλλο...
 
«Οι άνθρωποι, εκεί που ζεις, καλλιεργούν πέντε χιλιάδες τριαντάφυλλα σε έναν κήπο. Παρ’ όλα αυτά, δεν βρίσκουν αυτό που ψάχνουν… Κι όμως αυτό που ψάχνουν, μπορεί να βρεθεί σε ένα και μόνο τριαντάφυλλο»- Antoine de Saint-Exupery - Le petit prince
 
 

5 comments:

aeipote said...

Βομβαρδισμός κανονικότατος το κείμενό σου!
Αγάπη, αγαπώ, χάνομαι, υποφέρω, δεν βρίσκω
ανταπόκριση, ελπίζω να κερδίσω του αγαπημένου
προσώπου την εύνοια. . . και άλλα πολλά!

Γεροί να είμαστε, να αγαπάμε απελπισμένα,
να χανόμαστε και αυτοί που αγαπάμε,
μια ζωή τώρα, με άλλα να ασχολούνται
και αλλιώς!

Καλό Απόγευμα Χαρά :)

Chara Diana said...

Είναι που έπεσαν πολλά τελευταία, δύσκολοχωνευτα. .Νομίζετε ότι καλως το τραβάμε το ζόρι μας;

Ολίγιστος said...

Για την περίπτωση που δεν το, ήδη, έχεις:

https://www.pixel-stitch.net/

Καλό ΠΣΚ!

Ολίγιστος said...

Όλα τα ζόρια, περνάνε! :)

Chara Diana said...

Για ακόμη μια φορά σας ευχαριστώ!!Μια Χαρά είναι όλα στη Ζωή λέμε και περνάμε τα ζόρια!το υιοθετώ ονομαστικως....