A heavy cross to carry along...

Στίχος από το τραγούδι των Gossip Heavy Cross, με κύρια χαρακτηριστικά του κατ' εμέ, το ιδιαίτερο νόημα των στίχων του και την επιβλητική παρουσία της υψίφωνης τραγουδίστριας.

Advertisement

Λίγο η εποχή, που από τη βαρυχειμωνιά οδεύει στην Αναγέννηση της φύσης και η οποία συνάδει με την κορύφωση στο θείο δράμα χάρις στην προσδοκία της Ανάστασης.

Λίγο η ψυχολογία των ημερών που τα γεγονότα δοκιμάζουν τη δική μου ιδιοσυγκρασία και με ωθεί απλά να αποδεχτώ το αναπόφευκτο. 

Λίγο σαν την ευτυχή διαφορά ανάμεσα στο υπάρχω και στο συν-υπάρχω. 

Διότι το μέλλον δεν το γνωρίζουμε, μονάχα το παρόν ζούμε...

 

(Λίγο που μου θυμίζουν όλα αυτά τα συμβάντα Επίκτητο, στωικό φιλόσοφο και ηδονιστή...)

Ει βούλει άλυπον βίον ζην, τα μέλλοντα συμβαίνειν ως ήδη συμβεβηκότα λογίζου.

–	Αν θες να ζεις χωρίς άγχος, να αντιμετωπίζεις τα μέλλοντα να συμβούν σαν να έχουν ήδη συμβεί.

Επίκτητος  Στωικός φιλόσοφος  (50 μ.Χ.-120 μ.Χ)

 

Η πηγή του άγχους βρίσκεται στο μέλλον. Αν μπορείς να κρατήσεις το μέλλον έξω από το μυαλό σου, μπορείς να ξεχάσεις τις στεναχώριες σου. 

Μίλαν Κούντερα Τσέχος συγγραφέας  (1929-)

 

Το χθες δεν είναι παρά η ανάμνηση του σήμερα, το αύριο είναι το όνειρο του σήμερα.

Χαλίλ Γκιμπράν Λιβανοαμερικανός ποιητής & φιλόσοφος  (1883-1931)

 

Το πρόβλημα με την εποχή μας είναι ότι το μέλλον δεν είναι πια αυτό που ήταν.

Πωλ Βαλερύ Γάλλος ποιητής  (1871-1945)

 

Και πώς μπορώ να μαντεύω το μέλλον; Μέσα από τα σημάδια του παρόντος. Στο παρόν βρίσκεται το μυστικό· αν προσέξεις το παρόν, τότε κι αυτό που θα συμβεί στο μέλλον θα είναι καλύτερο. 

Πάουλο Κοέλο  Βραζιλιάνος συγγραφέας  (1947-)

 

Το πρόβλημα με το μέλλον είναι ότι μετατρέπεται συνεχώς σε παρόν. 

Bill Watterson  Αμερικανός σκιτσογράφος  (1958-)

 

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ !!!

 

και κλείνω με το ποίημα του Χόρχε Λουίς Μπόρχες (Borges Jorge Luis) 

 

ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΟΝΤΟΣ 

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή που λέει από μέσα του:

Και τι δε θα ‘δινα για να ‘χω τη χαρά

να βρισκόμουν πλάι σου στην Ισλανδία

στο φως της μεγάλης ακίνητης μέρας

και να μοιραζόμαστε τούτη τη στιγμή

-όπως μοιράζεται κανείς τη μουσική

ή τη γεύση ενός φρούτου-

εκείνη τη στιγμή ακριβώς

βρισκόταν πλάι της στην Ισλανδία.

 

Από τα «Ποιήματα» σε μετάφραση Δημήτρη Καλοκύρη, εκδόσεις Πατάκη