Είναι τόσα που θέλω να σου πω, που δεν υπάρχουν λόγια...

Στίχοι παραφρασμένοι από γνωστά ελληνικά άσματα, τα οποία δεν αναφέρω εδώ όχι για πολλούς λόγους αλλά για έναν και μόνο. Στο ότι αναφέρομαι συγκεκριμένα σε αυτή τη φράση που για συγκεκριμένο λόγο έχει χαραχτεί στη μνήμη και περισσότερο στη ψυχή μου ...

Αληθινά, πόσα θα θέλαμε να μοιραστούμε απλώς και μόνο με λόγια? Ακόμη ίσως και χωρίς λόγια κάποιοι να έχουν το προνόμιο να μας καταλαβαίνουν...

Σπάνιο έως ανέφικτο λέγεται, εκτός και αν ομοιάζει κανείς σε χαρακτήρα και έκφραση συναισθημάτων τόσο πολύ με κάποιον που θα μπορούσαν να επικοινωνήσουν δια της σιωπής? 

Από την άλλη πλευρά, πόσες παρεξηγήσεις θα μπορούσαν έτσι να αποφευχθούν διότι απλά δεν θα υφίστανται από μία λάθος ερμηνεία λεχθέντων λέξεων. Μερικές φορές οι λέξεις μας βοηθούν να καταλάβουμε, να εξηγήσουμε γεγονότα, να εξωτερικεύσουμε συναισθήματα, να περιγράψουμε καταστάσεις αλλά πιο συχνά παρερμηνεύονται κείμενα και χάνεται τελείως το νόημα τους. 

Γι' αυτό οι αρχαίοι έλεγαν το "λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν".

Σ' αυτό το σκεπτικό βασίζεται η σημερινή φωτογραφία του πρόσφατου χειροποιήματος μου, που τελείωσε αυτόν τον καιρό, μετά από κόπο και δυσκολίες εν μέσω δύσκολων καιρών για πριγκίπισσες...

Σας το παρουσιάζω από την ανάποδη! Διότι θαρρώ ότι είναι αρκετά εμφανές και προσεγμένο ακόμη και έτσι, αλλά κυρίως γιατί θέλω να τονίσω ότι σε στιγμές που δεν βλέπουμε τόσο την εξωτερική εύμορφη πλευρά των πραγμάτων, εκτιμούμε περισσότερο τα "έσω" και αποφεύγουμε τυχόν παρερμήνευση των όσων θέλουμε να φανούν.

Το ζητούμενο σε κάθε πρώτη τέτοια παρουσίαση, είναι τα "έσω" να είναι το ίδιο ενδιαφέροντα, καθάρια, ειλικρινή, ανεπιτήδευτα, άξια και ευπαρουσίαστα με τα "έξω". Αναφέρομαι σε πολλά "έσω" του χαρακτήρα μας, είτε αφορούν συναισθήματα, σκέψεις, πράξεις, μη εκπεφρασμένα λόγια...

 Άλλωστε μια εικόνα για ν' αξίζει χίλιες λέξεις, κρύβει πολύ λιγότερα από τους ανθρώπους που θα μιλούσαν γι' αυτά τα "έσω" τους με χίλιες τουλάχιστον λέξεις (χωρίς καν περιορισμό των λέξεων) και εξηγεί συναισθήματα ίσως καλύτερα και από αντιστοίχου μεγέθους ποιήματα ...

Πόσα να χωρέσουν άλλωστε σε 13x8 διαστάσεις? Θα ήταν λίγο ανεπαρκή έως μη ολοκληρωμένα νοήματα. Η λιτότητα βέβαια υπάρχει στις λέξεις, ειδικά στην αρχαία ελληνική γλώσσα, εκεί όπου βλέπουμε τη μετάφραση στη νέα ελληνική ν' απαιτεί περισσότερες λέξεις για να εξηγήσει το ίδιο νόημα. 

Πόσο ολιγαρκείς θα ήμασταν εάν σε όλα βρίσκαμε το αληθινό νόημα σε λίγες λέξεις, λίγες εικόνες, λίγα tweets, λίγα emails?

Η επιλογή ήταν πάντα προνόμιο του ανθρώπου, ως έλλογο ον, να διαλέξει το δρόμο που επιθυμεί για τη δική του ευδαιμονία. Λίγα ή πολλά, ολιγαρκής ή υπερβολικός , ο καθένας έχει το δικαίωμα να ψάχνει αυτό που τον εκφράζει καλύτερα στη ζωή και αν είναι η αλήθεια του να την υποστηρίζει.

Να είμαστε όλοι καλά και όλα γίνονται..

Σας αφιερώνω και το παρακάτω χειροποίημα:

Είναι χάρισμα,

είναι τιμή,

απλό να 'ναι το βάδισμα,

στην πολή ή την εξοχή,

μα πιο πολύ στη θάλασσα ή τη λίμνη,

η κόρη αυτή, διάλεξε ανθρώπινη μορφή,

για να γευτεί τις χάρες της ζωής, 

έρωτα, αγάπη και Χαρά διπλή!

Δυνατή ή τυχερή, 

μοιράζεται καλύτερα όποιος έχει βαθιά ψυχή.

Υγεία πάντα, υγεία πολλή

και όλα παίρνουν μορφή καλή!